Bunt małych. Poszło o dofinansowanie klubów

Artykuł, który ukazał się 7 lutego w "Wiadomościach Wrzesińskich", a zatytułowany "Polityka dwóch wież.
Reszta w cieniu" wywołał nie lada zawirowania. Do ratusza, w imię protestu, przyszli przedstawiciele kilku niedocenionych klubów.

Liczby, którymi operowaliśmy w tekście, a które tak zbulwersowały co niektórych ludzi wrzesińskiego sportu, nie zostały wykradzione z sejfu burmistrza. Nie były żadną pilnie strzeżoną tajemnicą. Wystarczyło tylko nieco pogrzebać na stronie Urzędu Miasta i Gminy we Wrześni, jedno dodać do drugiego i spokojnie przeanalizować. 

W artykule podaliśmy, ile miasto przeznaczyło na sport i jak ten bogaty tort został podzielony. Okazało się, że olbrzymie kawałki wykrojono Victorii i piłkarzom, Progressowi i siatkarzom. Reszcie przypadły mniejszy lub większe, ale tylko okruchy. I właśnie te resztki z pańskiego stołu stały się zarzewiem „rewolty”, na której czele stanął Tomasz Szymkowiak, były olimpijczyk, a teraz działacz zarządzający swoją Akademią Lekkoatletyczną. Jego klub na roczną działalność otrzymał od gminy 6500 zł, w sumie ponad 60 razy mniej niż Victoria.

Najwięksi beneficjenci dotacji
1. Victoria Września 395 000 zł
2. Progress Września 350 000 zł
3. Orkan Września 90 000 zł
4. Hwarang Września 70 000 zł
5. Zjednoczeni Września 54 000 zł
6. Błękitni Psary Polskie 47 000 zł
7. MKS Września 47 000 zł
8. Żak Września 46 000 zł
9. KP Dexon Września 43 000 zł
10. Kosynier Sokołowo 33 000 zł

 W tym biegu z przeszkodami Szymkowiak znalazł poparcie wielu innych sportowych podmiotów, które także nie mogły pogodzić się z proporcjami – czy raczej dysproporcjami – zastosowanymi przez… No właśnie, przez kogo? 

Pod wszystkim ostatecznie podpisywał się burmistrz, ale przecież jeden człowiek nie musi znać się na wszystkim, w tym i na sporcie. A do rozdysponowania była niebagatelna kwota 1,35 mln zł. Artur Mokracki, pełniący obowiązki burmistrza, zdał się na wiedzę radnego Jarosława Graczyka, czyniąc go przewodniczącym komisji przyznającej dotacje dla juniorów, ale też wsłuchując się w jego opinie dotyczące dotacji dla sportowców z rozgrywek seniorskich. Radny Graczyk to były trener koszykówki, głównie tej młodzieżowej, a obecnie członek zarządu (jeden z 22) Szkolnego Związku Sportowego „Wielkopolska”. Burmistrz uznał to za wystarczające referencje. 

Nie koniecznie tego samego zdania byli obecni na spotkaniu z burmistrzem przedstawiciele klubów. Kilkoro przybyło do ratusza ze sporymi obawami. Zastanawiali się, czy jawnie okazana dezaprobata dla podziału nie zapracuje przeciwko nim już w przyszłorocznym rozdaniu. Strach przed władzą, przed jej restrykcjami? No, jakże tak. 

Na spotkaniu z burmistrzem i członkami komisji przydzielającej dofinansowanie stawili się w środę z rana przedstawiciele sześciu klubów, dwóch innych zadeklarowało swoje poparcie, ale względy zawodowe nie pozwoliły im wziąć udział w debacie.
Rozpoczął T. Szymkowiak, przedstawiając - na przykładzie swojej Akademii - problemy małych stowarzyszeń. Małych w porównaniu z potentatami kreowanymi przez gminne pieniądze. Przekonywał, że praktycznie nie ma regulaminu, który sankcjonowałby taki a nie inny podział pieniędzy. 

Od razu spotkał się z ripostą J. Graczyka, który wypomniał mu ile zawdzięcza gminie, stypendiom, które dostawał jeszcze jako zawodnik. Na argument przewodniczącego, że burmistrzowi zawdzięcza też wielkiego sponsora zewnętrznego, T. Szymkowiak zareagował ostrym protestem. Mówił, że sponsor sypnął groszem wcale nie po namowie burmistrza, ale wręcz nie był dobrego zdania o włodarzu. Zaczęło się ostro.

Już po spotkaniu poprosiliśmy o opinię kilkoro jego uczestników. Wszyscy indagowani byli zniesmaczeni wystąpieniem J. Graczyka. Podkreślali, że wypominanie T. Szymkowiakowi tego, co Września dla niego zrobiła z jasnym przesłaniem-pretensją „A ty teraz przeciwko nam”, w dodatku w mało wyszukanej formie, nie licowało z powagą instytucji, którą radny reprezentował.

Burmistrz Mokracki, ale i pozostali uczestnicy spotkania zaapelowali, aby unikać wystąpień ad personam i skupić się na merytorycznej dyskusji. I ta nastąpiła.
Burmistrz prosił aby gmina nie była jedynym adresatem żali. Wskazywał, że starostwo przekazuje na sport wielokrotnie mniej niż Września, a i ten ich podział, przez zbyt duże spłaszczenie daje wiele do myślenia. (Z tymi zaburzonymi proporcjami przez „spłaszczenie” nie wszyscy się jednak zgodzili. T. Szymkowiak zapewnił, że jest już wstępnie umówiony ze starostą Anitą Kraską i na powiatowym forum też kluby podejmą temat.). Włodarz podkreślał, że budżet na sport jest duży, na poziomie Gniezna, miasta dwukrotnie większego od Wrześni, z roku na rok większy a w kolejnych latach jeszcze urośnie, bo liczba aplikujących o dofinansowanie stowarzyszeń rośnie.

Głos zabierali wszyscy obecni przedstawiciele klubów. Dominował przekaz, że pieniądze przeznaczane na piłkę nożną i siatkówkę są niewspółmierne do osiągnięć tych dyscyplin, ale też liczby zawodników. 

Do consensusu jednak doszło. Burmistrz nastawiony był koncyliacyjnie i zaproponował spotkanie w większym gremium, także z przedstawicielami piłki nożnej i siatkówki. W wyznaczonym na marzec terminie każdy ma przedstawić swoje racje, swoje potrzeby, a końcowym efektem ma być regulamin, który weźmie pod uwagę wiele czynników.

Tak, to krok w dobrym kierunku, ale pierwszy z wielu, które trzeba zrobić.