Po więcej podobnych materiałów zapraszamy na stronę naszego partnera:
https://rolmako.pl/strefawiedzy
https://rolmako.pl/technologiauprawy
Decyzja o wyborze nowego ciągnika to istotne wyzwanie dla każdego rolnika, przy którym szczególną uwagę zwraca się na moc maszyny. Jest to ważny parametr, zwłaszcza w kontekście wielkości gospodarstwa i rodzaju gleby, na której odbywają się prace. Jednak równie istotne jest dostosowanie ciągnika do współpracy z maszynami uprawowymi. W zależności od rodzaju planowanych zadań, do ciągnika będą podłączane różne narzędzia, dlatego warto dokładnie przeanalizować dostępne opcje sprzęgania, aby zoptymalizować wydajność pracy.
Trzypunktowy układ zawieszenia (TUZ) to jeden z najpopularniejszych systemów umożliwiających szybkie i wygodne podłączanie maszyn zawieszanych do ciągnika. Składa się z dwóch dolnych ramion oraz górnego łącznika. W starszych modelach TUZ stosowano przeguby kuliste, które wymagały ręcznego włożenia sworznia i jego zabezpieczenia. Obecnie nowoczesne systemy TUZ wyposażone są w końcówki hakowe z mechanizmami samozatrzaskowymi, co znacznie upraszcza i przyspiesza proces sprzęgania maszyn z ciągnikiem.
Trzypunktowy układ zawieszenia (TUZ) wyróżnia się dużą stabilnością, która umożliwia dokładne ustawienie narzędzia w różnych płaszczyznach oraz precyzyjną kontrolę głębokości pracy. Dzięki zastosowaniu systemów hydraulicznych, obejmujących siłownik, pompę i rozdzielacz, operator może z łatwością sterować maszyną bezpośrednio z kabiny, korzystając z elektronicznego systemu sterowania (EHR). Takie rozwiązania znacznie zwiększają wygodę obsługi oraz efektywność pracy w polu.
W celu zapewnienia lepszej kompatybilności pomiędzy ciągnikami a maszynami opracowano standardy definiujące wymiary oraz maksymalne obciążenia trzypunktowych układów zawieszenia. Norma PN-ISO 730 dzieli TUZ-y na cztery główne kategorie:
Kategoria I – dla ciągników o mocy do 48 KM,
Kategoria II – dla mocy do 120 KM,
Kategoria III – do 240 KM,
Kategoria IV – do 450 KM.
Ta klasyfikacja pozwala rolnikom precyzyjnie dopasować maszyny do ciągnika, eliminując ryzyko problemów związanych z niewystarczającą mocą lub nadmiernym obciążeniem sprzętu.
Maszyny półzawieszane, które posiadają własny układ jezdny, przenoszą na ciągnik jedynie część swojego ciężaru. Do ich podłączania wykorzystuje się dolne cięgła TUZ-a lub różnego rodzaju zaczepy. Najczęściej stosowane opcje to ucho dyszla oraz zaczep kulowy. Firma Rolmako, renomowany producent maszyn rolniczych, oferuje oba rozwiązania, dostosowując je do indywidualnych wymagań rolników i specyfiki ich pracy.
Zaczep ręczny to najprostszy i najbardziej ekonomiczny sposób sprzęgania maszyn. W tym systemie maszynę z dyszlem oczkowym (o średnicy 40 mm) łączy się z ciągnikiem za pomocą sworznia o średnicy 32 mm. Choć jest to niedroga opcja, jej wadą są luzy, które mogą powodować szarpanie podczas jazdy po nierównym terenie, prowadząc do szybszego zużycia elementów.
Zaczepy automatyczne natomiast oferują większą precyzję i wygodę. Dzięki sworzniowi o średnicy 38 mm nie wymagają bezpośredniej interwencji operatora. Proces sprzęgania jest prosty i szybki – gdy dyszel trafia w zatrzask, ucho o średnicy 50 mm zostaje automatycznie zablokowane sworzniem o średnicy 48 mm, co gwarantuje pewne i trwałe połączenie.
Zaczep kulowy to alternatywne rozwiązanie, które dzięki swojej konstrukcji eliminuje luzy, zapewniając większą stabilność i wytrzymałość. Umożliwia również wychylenie do 30°, co zwiększa jego funkcjonalność. Najczęściej stosowanym wariantem jest system K80, choć dostępne są także inne opcje. Zaczepy kulowe wyróżniają się wysoką trwałością i efektywnością, co czyni je idealnym wyborem do pracy z ciężkimi maszynami, gdzie stabilność i precyzja odgrywają kluczową rolę.
Podłączenie ciężkich maszyn do ciągnika może obniżyć przyczepność przednich kół, co negatywnie wpływa na siłę uciągu, skuteczność hamowania i precyzję prowadzenia. Aby utrzymać stabilność, konieczne jest odpowiednie dociążenie przedniej osi. Można to osiągnąć, stosując balasty lub montując dodatkowe maszyny na przednim TUZ-ie.
Minimalne zalecane obciążenie przedniej osi wynosi około 20% łącznej masy ciągnika i maszyny, jednak optymalna wartość to około 40%. Dociążenie należy dostosować do nośności opon i pozostałych parametrów technicznych, które można wyliczyć na podstawie wskazówek zawartych w instrukcji obsługi.
Przedni TUZ oferuje wiele zalet w porównaniu do tradycyjnych balastów. Umożliwia szybkie i łatwe mocowanie oraz demontaż obciążenia, a także pozwala dostosować je do aktualnych potrzeb. Co więcej, przedni TUZ może służyć do montażu dodatkowych narzędzi, co zwiększa efektywność pracy. Dzięki temu możliwe jest ograniczenie liczby przejazdów po polu, co przekłada się na oszczędność czasu i paliwa.
Standardy dotyczące sprzęgania obejmują nie tylko tylni TUZ, ale także przedni TUZ oraz inne systemy mocowania, określone w normach, takich jak DIN ISO 8759-2. Przy zakupie nowego sprzętu warto uwzględnić te standardy, aby upewnić się, że wybrane maszyny będą kompatybilne z ciągnikiem. Dzięki temu można zapewnić ich efektywną współpracę i maksymalną wydajność podczas pracy.
Dobór odpowiednich maszyn rolniczych oraz ich właściwe podłączenie do ciągnika to klucz do efektywnego zarządzania pracami w gospodarstwie. Znajomość kategorii TUZ-ów, zasad dotyczących dociążenia przedniej osi oraz metod sprzęgania maszyn półzawieszanych pozwala rolnikom maksymalnie wykorzystać możliwości posiadanego sprzętu. Firma Rolmako, jako producent zaawansowanych maszyn uprawowych, oferuje rozwiązania, które wspierają rolników w osiąganiu lepszych wyników, jednocześnie dbając o bezpieczeństwo i wygodę użytkowania.
ARTYKUŁ SPONSOROWANY