Wiersze, muzyka i wspomnienia w rocznicę odejścia poety

W ósmą rocznicę śmierci Michała Witolda Gajdy (15 stycznia) w świetlicy Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących odbyło się spotkanie wypełnione poezją, muzyką i wspomnieniami.

Spotkanie zorganizowała Grażyna Augustin, animatorka kultury i dobra znajoma pana Michała.

– Z Michałem połączyła nas praca i postać generała Romana Abrahama, wielkiego polskiego kawalerzysty. Nie wszyscy wiedzą, że Michał swego czasu był opiekunem koła miłośników polskiej kawalerii działającego przy Zespole Szkół Rolniczych. Napisał kilka scenariuszy do realizowanych przeze mnie słuchowisk. Kiedyś poprosiłam Michała, czy nie napisałby czegoś okolicznościowego o Abrahamie. Podszedł do tego niechętnie, bo powiedział, że na zamówienie nie pisze, ale w końcu przyniósł parę wierszy, które mam do dziś. W 2010 roku przekonałam go do zorganizowania spotkania w Bulvarze24, podczas którego zaprezentował swoją twórczość. Być może to ono stało się przyczynkiem do ujawnienia przez Michała jego poetyckiego alter ego – wspominała promotorka poezji pana Michała.

Wspomnieniami podzielił się też Szymon Kokoszka, poeta, raper i polonista, który pierwsze szlify literackie zdobywał na warsztatach prowadzonych przez Michała Gajdę.

Podczas wieczoru wybrzmiały wiersze z Miejsca zdarzenia, najnowszego, wydanego pośmiertnie tomiku pana Michała. Utwory czytali: Grażyna Augustin, Szymon Kokoszka, Damian Staniszewski (przewodniczący Projektu Września, zaangażowanego w wydanie tomiku), Damian Hoffmann (dyrektor ZSTiO), Anita Kraska (starosta wrzesiński), Karol Nowak (zastępca burmistrza Wrześni) oraz uczniowie: Konstancja Nowak, Tymon Smak i Szymon Nowak.

Poetyckie piosenki, idealnie oddające ducha poezji wrześnianina, zaśpiewały Agnieszka Czyż i Zuzanna Ratajczyk.

Na widowni zasiadła rodzina pana Michała, jego znajomi, a także wrześnianie, którzy kochają poezję.

Pan Michał mówił, że poezja była dla niego „przestrzenią wewnętrzną skutecznie chroniącą przed klaustrofobią codzienności”. Taką właśnie przestrzenią w styczniowy wieczór stała się świetlica ZSTiO – urządzona przytulnymi, stylowymi meblami, z pięknym oświetleniem i wierszami umieszczonymi na ścianach. Wzruszenie przeplatało się z humorem i można było na chwilę zapomnieć, że pana Michała już nie ma. Wydawało się, że siedzi z tyłu sali i z życzliwością, z lekkim uśmiechem, przygląda się zebranym.

Fot. nagłówkowe i 3: Projekt Września