Nazywają ich podróbkami i bojówkarzami, rozłamowcami. A kim naprawdę są Harcerze Rzeczypospolitej?

Są jak mały zielony pęd na wielkim drzewie. Wywodzą się z ponad stuletniej tradycji europejskiego skautingu i przynależą do polskiego ruchu harcerskiego, ale w pewien sposób chcą zacząć wszystko od nowa.

Oficjalnie istnieją zaledwie od pół roku. Noszą wojskowe mundury, zależy im na służeniu ojczyźnie, podkreślają swoją wiarę w Boga. Mają siedzibę w Krakowie, a jeden z oddziałów we Wrześni. Razem liczą około 400 członków. Oto w największym skrócie Harcerstwo Rzeczypospolitej Polskiej, które funkcjonuje także pod nazwą Bojowe Chorągwie Harcerskie. Nie mylić ze Związkiem Harcerstwa Polskiego, Związkiem Harcerstwa Rzeczypospolitej i Stowarzyszeniem Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”.

HRP „wymyślił” i powołał do życia 38-letni ksiądz Marcin Kostka, rodem z Buska-Zdroju. Można powiedzieć, że cała organizacja opiera się na jego charyzmie i zaraźliwym entuzjazmie. Jest on naczelnikiem HRP w stopniu harcmistrza majora. Wielu podopiecznych mówi do niego po prostu „Majorze”. Wrzesińska drużyna HRP to efekt jego kilkuletniej katechezy w Gimnazjum nr 2 oraz pobytu w klasztorze paulinów w Biechowie. – Dziś pełnię posługę gdzie indziej, ale wspaniale wspominam ten czas. Udało mi się wówczas zaszczepić w kilku młodych sercach ideę odnowionego harcerstwa – mówi ksiądz Marcin.

Jednym z „zaszczepionych” był Marcin Goławski z Miłosławia, dziś student medycyny oraz zastępca naczelnika HRP ds. szkoleń i regulaminów.

– Major przekonał mnie do siebie otwartością i ogromnym zaangażowaniem. Poza tym przynależność do HRP to był naturalny następny krok po mojej działalności w grupie paramilitarnej – wyjaśnia Marcin, który stara się teraz przekonywać innych do idei Harcerstwa Rzeczypospolitej Polskiej.

A czym jest ta idea? Najprościej rzecz ujmując, to dewiza Wojska Polskiego „Bóg, Honor, Ojczyzna” do której dodano „Przyjaźń i Przygodę”. – Nade wszystko jesteśmy grupą przyjaciół, którzy w codziennej służbie Bogu i Polsce kształtują swoje charaktery i uczą się być przydatnymi – wyjaśnia Major. – W Krakowie mamy harcerzy, którzy poradzą sobie z bronią, wytropieniem potencjalnego wroga i wyeliminowaniem go. W Wojciechowie chłopcy uczą się, jak zorganizować pomoc i jak ugasić pożar. W kolejnych środowiskach ktoś będzie się świetnie znał na udzielaniu pierwszej pomocy, ktoś inny pokieruje ruchem na skrzyżowaniu albo w czasie wypadku drogowego – wymienia ksiądz Marcin. I dodaje:

– Harcerstwo to jest codzienność. My dajemy szansę realizowania własnych marzeń, ale nade wszystko staramy się dawać naszym harcerkom i harcerzom okazje do przeżywania przygody. Bo harcerstwo jest przygodą, która za kilka, kilkanaście lat skończy się tym, że nasi ludzie będą odpowiedzialnymi obywatelami, kochającymi ojcami i matkami, ale też mądrymi wychowawcami kolejnego pokolenia Polaków w Europie, która gubi swoje wartości: Boga, umiłowanie Ojczyzny i szacunek dla Tradycji. W HRP Bóg, Ojczyzna i Tradycja są nierozerwalne. A wszystko przez zabawę, przez wspólne ogniska i przez zdobywanie kolejnych sprawności i stopni harcerskich – wymienia ksiądz Marcin.

Mimo swojej propaństwowości i krótkiej historii członkowie HRP spotkali się już z zaszufladkowaniem i napiętnowaniem. Na Facebooku i forach internetowych, na których się organizowali i wykuwali swoje idee, nazywano ich „podróbkami prawdziwych harcerzy”, „bojówkarzami” i „rozłamowcami.

– Rzeczywiście są tacy, którzy widzą tylko jedną organizację harcerską. Każda inna jest dla nich szkodliwą herezją – zauważa Major. – Zaślepieni w swoich poglądach zdają się zapominać, że jeden z pierwszych punktów Prawa Harcerskiego we wszystkich organizacjach w Polsce mówi o braterstwie wszystkich harcerzy! I my, instruktorzy, harcerze i zuchy Harcerstwa Rzeczypospolitej Polskiej, jesteśmy wierni tej idei. Nie mówimy, że jedni są komunistyczni, inni socjalistyczni, a jeszcze inni katoliccy. Nie nam oceniać innych. A poza tym całe polskie harcerstwo można nazwać podróbką skautingu Roberta Baden-Powella! Skoro tak, to my chcemy być podróbką takiego właśnie skautingu i podróbką ZHP z okresu Andrzeja Małkowskiego – podkreśla ksiądz Marcin.

Co ciekawe, harcerstwo i wspomniana wcześniej katecheza to nie jedyne pola działania Majora. Ksiądz Kostka jest także spowiednikiem, publicystą katolickich mediów, ogólnopolskim kapelanem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz członkiem Bractwa Kapłańskiego Świętego Piotra, do którego przeszedł z zakonu paulinów. Piotrowe bractwo to wspólnota duszpasterzy wiernych Liturgii Łacińskiej. Z tej racji ksiądz Marcin regularnie w kilku miejscach w Polsce odprawia po łacinie i tyłem do wiernych tzw. msze trydenckie. Jednym z tych miejsc jest Września, a dokładnie kaplica szpitalna. Msze trydenckie odbywają się tutaj raz w miesiącu.