Co najmniej 1,2 tys. osób wzięło udział w manifestacji „Poznań broni tęczy”, która odbyła się 10 sierpnia na ul. Półwiejskiej. Zorganizowała ją Grupa Stonewall. W tłumie pojawili się też wrześnianie.

1,2 tys. to szacunki policji. Inne dane mówią nawet o kilku tysiącach demonstrujących. Poznańska demonstracja była jedną z wielu, które odbyły się tego dnia w całej Polsce.

[[reklama1]]

– Dlaczego PIS boi się tęczy? Dlaczego kościół katolicki boi się tęczy? – pytała ze sceny posłanka Lewicy Katarzyna Kretkowska. – Dlatego, że tęczowa solidarność jest siłą społeczną, z którą oni nie potrafią sobie poradzić. Tęcza to nie tylko symbol grupy LGBT+, ale tęcza stała się symbolem solidarności ze wszystkimi, którzy traktowani są gorzej. – Głos zajęli też Katarzyna Ueberhan (Lewica) i Franciszek Sterczewski (KO), oboje zasiadający w parlamentarnym zespole ds. równouprawnienia społeczności LGBT+, oraz oczywiście aktywiści, w tym Mateusz Sulwiński, prezes Grupy Stonewall.

– Przyjechałyśmy, ponieważ nie potrafimy przechodzić obojętnie wobec łamania praw człowieka. Chcemy, żeby społeczność LGBT+ wiedziała, że ma w nas wsparcie, zwłaszcza, że mamy wśród niej bliskie nam osoby. Musimy aktywnie wyrażać swój sprzeciw wobec nieludzkiego traktowania, inaczej ta nagonka nigdy się nie zatrzyma – wyjaśnia Oliwia Jankowiak z Wrześni. Na manifestację pojechała z dwiema koleżankami, z którymi uczestniczyła już w kilku podobnych wydarzeniach, m.in. w Marszu Równości w Poznaniu czy pikiecie „LGBT to ludzie” w Koninie.

– Atmosfera była niezapomniana: niesamowite poczucie wspólnoty, wsparcia, siostrzeństwa i braterstwa. Poznańska policja zadbała również o bezpieczeństwo – dodaje Anna Kosmala. – Takie wydarzenia są jak najbardziej potrzebne. Jeśli nie zaczniemy wyrażać swojego sprzeciwu, polityka nienawiści i pogardy nigdy nie dobiegnie końca. Rząd szuka sobie wrogów wśród różnych grup społecznych – byli już lekarze, nauczyciele, sędziowie, teraz osoby LGBT+. Następny może być każdy z nas, dlatego będziemy zachęcać do sojusznictwa i wspierania takich wydarzeń.

– Uważamy, że środki podjęte wobec Margot są nieadekwatne do popełnionego przez nią przestępstwa, nikogo nie powinno się aresztować w taki sposób. To niesprawiedliwe, że przemoc w stosunku do osób LGBT+ nie jest tak ścigana – podkreśla Ida Wernicka. – Powieszenie flag na pomnikach to forma protestu nieniszcząca mienia. To śmieszne, że dla kogokolwiek pomnik jest ważniejszy od ludzi, którzy cierpią na co dzień przez orientację lub tożsamość płciową. Poza tym: tęcza nie obraża! Nie ma piękniejszego przyozdobienia dla pomnika, niż kawałek tęczowego materiału.

[[ankieta2]]

[[reklama2]]

Na manifestację wybrała się też Zosia Kierek, 21-letnia studentka analityki medycznej.

– Wybrałam się na manifestacje, ponieważ chciałam tym okazać wsparcie i solidarność z osobami LGBT+ oraz dlatego że sprzeciwiam się obecnie panującej nagonce i mowie nienawiści. Nie chce być osobą bierną – opowiada. – Na manifestacji czuć było złość ludzi, ale na szczęście obyło się bez przemocy. Przemowy były bardzo poruszające, szedł za nimi mocny przekaz. Po manifestacji czułam się bardziej zmotywowana i zdeterminowana do dalszego działania w tej sprawie. Wydarzenia tego typu według mnie są bardzo potrzebne. Musimy jako społeczeństwo jednoczyć się w słusznej sprawie, a nie dzielić.

Towarzyszył jej Michał, jej równolatek, student psychologii.

– Przeraża mnie fakt, brutalności zarówno policji, jak i działań rządu wobec manifestujących w Warszawie oraz sposób w jaki potraktowano Margot. Jestem głęboko zaniepokojony działaniami rządu, ponieważ podczas brutalnej kontrmanifestacji w Białymstoku policja zachowywała się bardzo zachowawczo, pozwalano na wyzwiska i przemoc w stronę pokojowego marszu równości, a sprawców długo szukano – przyznaje. – Prokuratura długo męczyła się ze sprawą wieszania kukieł europosłów, a w sprawie flagi nagle szybko wszczęła postępowanie. To jest straszne – brutalnych przestępców się nie ściga, a młodych aktywistów walczących o równość zastrasza. Ponadto wciąż nie mogę się nadziwić, że w XXI wieku posągi mają więcej uczuć niż ludzie. Okazuje się, że figura z betonu jest ważniejsza niż czyjaś godność. Takie wydarzenia są potrzebne, ponieważ zawsze należy walczyć o wolność swoją i innych.

– Szczerze mówiąc nie mogę doczekać się aż na którymś z pomników we Wrześni zawiśnie tęczowa flaga, myślę, że szczególnie taka powinna znaleźć się na pomniku Marii Konopnickiej – pointuje Zosia Kierek.

[[ankieta3]]

***

Na Wrzesnia.info.pl przeczytacie też rozmowę z Oliwią Jankowiak. W tekście „Nie jestem ideologią!” wrześnianka odpowiedziała na homofobiczne komentarze często pojawiające się w przestrzeni publicznej. Inna wrześnianka, Joanna Krystyna Radosz, zachęca natomiast do lektury swojego opowiadania „Listopad bez snów”, które ukazało się w antologii „Tęczowe i fantastyczne”. O tej publikacji pisaliśmy tutaj.