Zameldowanie i wymeldowanie jest czynnością administracyjną. Nie wiąże się z prawem do danego lokalu ani nawet z możliwością zamieszkiwania go. Mimo wszystko temat budzi wiele emocji – zwłaszcza jeśli staramy się o wymeldowanie własnego dziecka. Z zameldowaniem bowiem jest dużo mniej problemów. Dokonywane jest z urzędu po narodzinach dziecka. Po przeprowadzce rodziny ojciec lub matka dokonują zameldowania w nowym miejscu. Jak jednak wyglądają procedury związane z wymeldowaniem? W jaki sposób można do niego doprowadzić i w jakich sytuacjach?
Potrzeba wymeldowania dorosłego syna lub córki wiąże się zwykle z dwoma sytuacjami. Pierwszą z nich jest doprowadzenie do wymeldowania z powodu wyprowadzenia się naszego dziecka z mieszkania. Wyprowadzka mogła mieć miejsce już jakiś czas temu bądź też zupełnie niedawno. Drugą sytuacją jest stałe zamieszkiwanie dorosłego dziecka z nami, jednak jego zachowanie jest tak uciążliwe, że chcemy doprowadzić nie tylko do wymeldowania, ale także do opuszczenia przez nie mieszkania. W zależności od sytuacji ścieżki postepowania są różne.
Gdy nasze dziecko opuściło dom z zamiarem stałym, należy zadbać o obowiązek dokonania wymeldowania go. Do sprawy można podejść dwojako. Jeżeli jesteśmy w dobrych kontaktach, warto poprosić syna czy córkę o pełnomocnictwo do złożenia wniosku o wymeldowanie w jego imieniu. Wtedy procedura będzie szybka i bezproblemowa. Możemy też dostarczyć dowody opuszczenia mieszkania w formie oświadczenia pełnoletniego dziecka, a nawet dołączyć dowód na zmianę miejsca przebywania (np. umowę najmu mieszkania).Gdy nasze dziecko opuściło dom rodzinny już dość dawno, ale nie mamy z nim np. kontaktu, także możemy wnieść o wymeldowanie go. Osoba posiadająca prawo do lokalu powinna wystąpić o to do urzędu gminy. Ten przeprowadzi odpowiednie działania sprawdzające, czy rzeczywiście dana osoba już nie przebywa w dotychczasowym miejscu zameldowania. Po kontroli z pozytywnym wynikiem dojdzie do wymeldowania dziecka z mieszkania.
Inną sytuacją jest stałe zamieszkiwanie dziecka pod naszym adresem z jednoczesnym karygodnym zachowaniem. Niestety nieraz dorosły syn lub córka wpadła w sidła nałogu, stosuje przemoc fizyczną czy psychiczną. W takiej sytuacji należy się bronić. Rozwiązaniem jest nie tyle samo wymeldowanie (o które ciężko, jeśli dziecko z nami nadal mieszkania), ile sądowy nakaz opuszczenia domu. Dopiero takie orzeczenie sądu daje nam prawo do „wyrzucenia” trudnego lokatora. Nakaz eksmisji najłatwiej zrealizować przy pomocy komornika. On zna wszystkie procedury i pomoże nam skutecznie pozbyć się dziecka z domu. Aby jednak sąd orzekł taki nakaz, należy udowodnić niedopuszczalne zachowania dziecka. Dowodami w takiej sprawie mogą być nagrania, wiadomości czy zeznania świadków (np. sąsiadów). Warto też wiedzieć, że jeśli problem wiąże się z przemocą, możemy przyspieszyć procedury. Wówczas także mamy prawo prosić o interwencję policję – o ile zgłoszono przemoc i sprawa jest w toku.
Wspomniany wcześniej wniosek o wymeldowanie dziecka należy uzasadnić. Często przyczyną będzie po prostu wyprowadzka dziecka (na stałe) lub prawnie potwierdzony zakaz dalszego zamieszkiwania (np. właśnie w orzeczeniu eksmisyjnym).Wymeldowanie z powodu przeprowadzki łatwo udowodnić, ale warto o to zadbać. Wówczas wymeldowanie dziecka będzie szybkie i skuteczne, a my unikniemy kolejnych wizyt w urzędzie.
Źródło:
